Mapa Serwisu
|
| Charakterystyka banku na podstawie bilansu |
|
Admin1 dnia marca 10 2007 11:26:41
|
Charakterystyka banku na podstawie bilansu
Celem sprawozdań finansowych jest dostarczenie informacji o pozycji finansowej przedsiębiorstwa, jego dokonaniach i zmianach w pozycji finansowej, która jest użyteczna dla szerokiego grona odbiorców w podejmowaniu decyzji ekonomicznych.
Sprawozdania finansowe pomocne są m.in. w:
· Podejmowaniu decyzji związanych z zarządzaniem,
· Podejmowaniu decyzji co do lokat kapitałowych,
· Polityce kredytowej,
· Ustalaniu zasad podziału zysku i polityce dywidend,
· Polityce podatkowej,
· Przygotowaniu i wykorzystaniu statystyk dochodu narodowego.
Bilans jest podstawowym sprawozdaniem finansowym jednostek gospodarczych. Dostarcza on informacji o sytuacji majątkowej i finansowej firmy. Sporządza się go na podstawie ewidencji księgowej. Ujmuje się w nim pozycje aktywów i pasywów w wysokości ich stanów na określony dzień, np. na koniec miesiąca, kwartału, roku.
Pasywa to ¼ródła, z którego pochodzą środki, jakimi jednostka dysponuje, aktywa zaś to cele, na które środki te zostały przeznaczone.
Bilans banku różni się od bilansu przedsiębiorstwa strukturą aktywów i pasywów.
Aktywa są uporządkowane według stopnia płynności, a więc możliwości spieniężenia. W pierwszej kolejności wykazywany jest majątek obrotowy, a następnie majątek trwały.
Pasywa są uporządkowane według rosnącego stopnia wymagalności, to jest terminów spłaty. Po stronie pasywów wykazywane są najpierw kapitały obce, następnie kapitały własne długoterminowe i krótkoterminowe.
Charakterystyczną cechą banku jest relatywnie mały, zaledwie paroprocentowy udział środków własnych w łącznej sumie bilansowej oraz duży udział środków obcych.
Bilans, a zwłaszcza tendencje zmian w bilansie, są przedmiotem analizy. Bilans jest zestawieniem statycznym, element dynamiki w ocenie powstaje przez porównanie z okresem poprzednim. Analizę bilansu przez porównanie aktywów i pasywów za kolejny okres sprawozdawczy określa się jako analizę poziomą. Jej przedmiotem są wielkości absolutne, odchylenia, dynamika. Porównanie wielkości w pionie po ustaleniu struktury aktywów i pasywów, czyli udziałów, to analiza pionowa bilansu.
Analiza pozioma i pionowa bilansu jest analizą zmian w bezwzględnych i względnych wielkościach aktywów i pasywów. Jest analizą porównania wielkości i ich struktury. Pozwala ona na zaobserwowanie podstawowych faktów dotyczących rozwoju działalności banku, proporcji występujących między składnikami bilansu, a także na sformułowanie głównych pytań i hipotez do sprawdzenia w toku dalszych badań. Pozwala ona również w pewnych wypadkach na stwierdzenie wyra¼nych nieprawidłowości. Jednakże analiza samego bilansu nie daje obrazu sytuacji banku. Z reguły wymaga ona uzupełnienia badaniem dochodów i kosztów, jakie przynoszą poszczególne pozycje aktywów i pasywów, a ponadto sięgania do informacji spoza ewidencji rachunkowej, np. dokonania przeglądu portfela kredytowego.
Rachunek zysków i strat jest integralną częścią sprawozdania finansowego, w którym ujmuje się:
· Przychody i koszty dotyczące działalności bankowej,
· Pozostałe przychody i koszty operacyjne,
· Odpisy na rezerwy i rozwiązanie rezerw,
· Zyski i straty nadzwyczajne,
· Obowiązkowe obciążenia wyniku finansowego.
W bankach rachunek zysków i strat należy analizować z punktu widzenia kształtowania się:
· Aktywów – generujących przychody;
· Pasywów – generujących koszty.
W rachunku zysków i strat, obok porównania wartości bezwzględnej, wyliczamy poszczególne ¼ródła jego pochodzenia według rodzajów operacji. Istotne są trzy udziały:
1) Udział dochodów odsetkowych (przychody – koszty odsetek),
2) Udział dochodów pozaodsetkowych (prowizje + opłaty + pozostałe przychody +/- saldo strat i zysków +/- z pozycji wymiany),
3) Zysk netto w dochodach brutto.
Dane z bilansu i rachunku zysków i strat dają słabą orientację o sytuacji analizowanego banku. Pogłębiony obraz daje analiza wska¼nikowa. Jest ona przydatna szczególnie w porównaniach dynamicznych i ocenie banku na tle innych banków. Analiza wska¼nikowa to ocena relacji pomiędzy wielkościami. Analizy wska¼nikowej można dokonać jeżeli istnieje baza odniesienia taka jak wska¼niki osiągane przez inne banki w ubiegłym okresie czy w planie.
Wska¼niki przyjmowane do analizy banków można podzielić według różnych kryteriów. Jednym z nich jest klasyfikacja według charakteru:
· Stymulanty – czyli takie, których wyższa wartość świadczy o lepszej pracy banku np. wska¼nik rentowności,
· Destymulanty – czyli takie mierniki, których wyższa wartość stanowi o negatywnej ocenie banku np. udział kredytów zagrożonych,
· Dominanty – takie wska¼niki, które bank powinien osiągnąć lub które powinny być w określonych granicach. Wska¼niki osiągnięte poza tym normatywem są ocenione negatywnie np. współczynnik wypłacalności.
Stymulanty
Współczynniki rentowności:
Rentowność jest miarą efektywności rozumianą jako nadwyżka przychodów nad kosztami. Budowa wska¼ników rentowności opiera się na relacji określonej jako stopa zysku.
Zysk
Inne wielkości
Szczegółowe wska¼niki rentowności:
· Wska¼nik rentowności brutto
Zysk brutto
-----------------------------------
Koszty działalności ogółem
Wska¼nik rentowności brutto jest syntetyczną miarą zyskowności ponoszonych nakładów, przedstawia relację zysku do kosztów.
· Rentowność zaangażowanego kapitału
Zysk brutto
-------------------------------------------------
Kapitał ogółem (kapitał własny + obcy)
· Wska¼nik zwrotu z kapitału
Zysk brutto
------------------------
Kapitał własny
Dwa ostatnie wska¼niki są określane jako wska¼niki rentowności zainwestowanego kapitału, wska¼niki zwrotu lub zyskowności kapitału (ROI)
· Zyskowność aktywów
___zysk netto_________
Łredni stan aktywów
Wska¼nik ten informuje, ile zysku przypada na złotówkę aktywów. Inaczej określany stopa zysku z aktywów (ROA).
· Współczynnik zysku z kapitału
Zysk netto
-----------------------
Kapitał własny
Współczynnik ten jest określany również jako stopa zysku z kapitału (ROE).
Wartości poznawcze tego współczynnika:
- Efektywność zainwestowanego kapitału informuje, ile zysku uzyskaliśmy na jednostce kapitału,
- Daje możliwość porównania uzyskiwanych dochodów z alternatywnymi metodami ulokowania kapitału w innych bankach, w tym również w postaci depozytów,
- Pokazuje możliwość odtworzenia kapitału przez porównanie ze współczynnikiem inflacji.
Destymulanty
· Udział kredytów zagrożonych (poniżej standardu, wątpliwe, stracone – w kredytach ogółem)
Kredyty zagrożone
------------------------
Kredyty ogółem
Dominanty
Wska¼niki płynności:
Kondycja banku zależy od posiadanej zdolności do regulowania należności i zobowiązań bieżących i przyszłych. W tym kontekście wypłacalność banku może być w uproszczeniu postrzegana jako płynność finansowa banku. Utrzymywanie płynności przez bank jest podstawowym jego obowiązkiem, z czego bezpośrednio wynika konieczność zapewnienia bezpieczeństwa depozytów i systemu bankowego. Płynność jest określana jako zdolność do terminowego czyli bezzwłocznego regulowania zobowiązań. Jest to niezbędny warunek funkcjonowania banku i warunek zachowania wiarygodności. W związku z tym niezbędne jest monitorowanie ryzyka utraty płynności przez system sprawozdawczości oraz wska¼niki NBP.
Płynność liczy się dla określonego przedziału czasowego. Do oceny płynności banku wykorzystuje się między innymi:
· Wska¼nik płynności szybkiej
Aktywa płynne szybkie (a vista i do 1 miesiąca)
-----------------------------------------------------------
Pasywa wymagalne do jednego miesiąca
· Wska¼nik płynności bieżącej
Aktywa płynne do trzech miesięcy
------------------------------------------------------
Pasywa wymagalne do trzech miesięcy
Płynność obliczana przy pomocy tego wska¼nika uznawana jest za:
- dobrą, jeżeli wska¼nik ma wartość nie mniejszą niż 0,9
- średnią, jeżeli wska¼nik kształtuje się między 0,7 – 0,9
- złą, jeżeli wska¼nik ma wartość poniżej 0,7
Sytuacje, które mają decydujące znaczenie dla utraty płynności finansowej przez bank to:
- brak spłaty należnych wierzytelności w wymaganym terminie,
- nieoczekiwane wycofanie depozytów przed terminem,
- nieprzewidziane koszty poniesione przez bank.
Dlatego też główne kierunki analizy powinny obejmować obszary tych zagrożeń.
· Wska¼nik wypłacalności lub adekwatności kapitałowej
Pojęcie płynności finansowej banków bywa utożsamiane z ich wypłacalnością, czyli zdolnością do spłaty bieżących zobowiązań. Jest ona mierzona współczynnikiem wypłacalności.
Współczynnik wypłacalności jest stosunkiem kapitałów własnych netto banku do jego aktywów i zaangażowania pozabilansowego w zależności od wagi ryzyka:
Kapitały własne netto
-----------------------------------------------------------------
Aktywa i pozycje pozabilansowe obciążone ryzykiem
Kapitały własne brutto obejmują:
· Kapitały podstawowe i rezerwy (fundusze własne podstawowe I kategorii),
· Fundusze własne II kategorii,
· Zasoby stałe III kategorii,
Kapitały własne netto ustala się następująco:
Kapitały własne brutto
- kwota brakujących rezerw celowych
- strata z poprzedniego okresu sprawozdawczego
- strata z bieżącego okresu sprawozdawczego
- udziały w podmiotach finansowych
= kapitały własne netto
Kapitały własne netto są odnoszone stosunkiem procentowym do tzw. aktywów i pozycji bilansowych ryzykownych. Aktywa ryzykowne są iloczynem kwot aktywów i stopy procentowej reprezentującej tzw. wagi ryzyka.
Wysokość wagi ryzyka uzależniona jest od rodzaju operacji bankowych i kraju pochodzenia dłużnika.
|
|
|
Zaloguj się, żeby móc dodawać komentarze.
|
|
|
Dodawanie ocen dostępne tylko dla zalogowanych Użytkowników.
Proszę się zalogować lub zarejestrować, żeby móc dodawać oceny.
Brak ocen.
|
|
|
|
